กฏระเบียบ PFOS

วันที่ 25 มิถุนายนต์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสได้ไปฟังการสัมมนาและอบรมเรื่องระเบียบ PFOS ที่ MTEC จัดขึ้น
ซึ่งระเบียบนี้ก็เป็นระเบียบอันนึงที่ทาง EU ออกมาบังคับใช้กับประเทศสมาชิก อืมว่าแล้วก็ขอสรุปเนื้อหาที่ได้ฟังมา
โดยสรุปแล้วกันน่ะ ซึ่งสรุปได้ดังนี้
PFOS หรือ Perfluorooctane Sulfonate ก็คือกลุ่มสาร Perfluorocarbon หรือ PFC ชนิดหนึ่ง ซึ่งไอ้เจ้าสารกลุ่มนี้ก็คือสารที่ทำลายชั้นโอโซนนั่นเอง สารกลุ่ม PFOS เนี่ยจะจัดอยู่ในกลุ่มสารพวก Fluorinated Surfactant ด้วย ซึ่งเจ้า
สารกลุ่มนี้จะมีคุณสมบัติไม่ชอบน้ำ ไม่ชอบไขมัน และมีความเสถียรสูง ในแง่การใช้งานจึงนิยมนำมาฉีดพ่นพื้นผิววัสดุ
เพื่อใช้กันน้ำ ฝุ่น และไขมัน ใช้ในงานที่ต้องทนอุณหภูมิและสารเคมี เอ้า กล่าวโดยสรุปก็คือเจ้าสารกลุ่ม PFOS
ก็คือสารในกลุ่ม Surfactant ที่มีฟลูออรีนเป็นส่วนประกอบ ถ้าอยากจำให้ง่ายก็คือสารกลุ่มที่มีคาร์บอน 8 ตัวขึ้นไปและ
มีฟลูออรีนเป็นองค์ประกอบนั่นเอง ส่วนสูตรโมเลกุลก็ C8F17SO2X (X =OH, เกลือโลหะ, เฮไลด์ , เอไมด์ etc.)
สำหรับวัตถุประสงค์ในการใช้ PFOS ก็เหมือนที่บอกข้างต้นนั่นแหละ แต่เพื่อให้เห็นภาพมากขึ้นจะขอยกตัวอย่างการ
ใช้งานให้มันชัดเจนมากขึ้นตามคุณสมบัติดังนี้

ไม่ชอบน้ำ ไม่ชอบไขมัน ------------ ป้องกันสิ่งสกปรก ไขมัน น้ำ รอยเปื้อน ลบรอยด่างดำ ทำความสะอาด เคลือบ กันเปียกชิ้น
ไม่ทำปฏิกิริยากับแสง---------------ใช้ในงานถ่ายภาพ ซึ่งจะใช้ในกระบวนการ Photoresist
โมเลกุลขนาดเล็ก-----------------ช่วยทำให้ละอองมีขนาดเล็ก (ใช้ในสเปรย์, ใช้ในหมึกสำหรับงานพิมพ์ละเอียด)
ปรับปฏิกิริยาบนพื้นผิว ลดแรงตึงผิว ปรับ wetting ซึ่งช่วยให้เปียกได้อย่างทั่วถึงใช้ใน
งานผิวเคลือบสี รวมถึงทำให้ของเหลวซึมผ่านวัสดุได้ดี จึงนิยมนำมาใช้ในงานย้อมผ้า PFOS ช่วยลดปริมาณการใช้น้ำ DI/Rinsing จึงนิยมนำมาใช้ในงานล้าง IC และ ใช้ในงานชุบผิวเพื่อลดการเกิดฟองอากาศในงานชุบโลหะ
ทนทุกสภาวะ มีความเสถียรสูง--------ใช้เป็นชั้นกั้นไอกรดในบ่อชุบโลหะโครม 6 ใช้ผสมในน้ำมันอากาศยาน รวมถึงใช้เฉื่อยต่อ
ปฏิกิริยาเคมีในการป้องกันการกัดกร่อน ใช้ลดการก่อประจุไฟฟ้า
อ้าวพูดถึงวัตถุประสงค์ การใช้งานเบื้องต้นไปแล้ว คราวนี้ก็มาทราบพิษภัยของมันกันดีกว่าว่ามีอะไรบ้าง
PFOS ถือว่าเป็นสาร PBT ชนิดหนึ่ง นั่นแน่อยากทราบสิว่าเจ้าสาร PBT คืออะไร OK เฉลยเลยแล้วกัน
PBT = Persistent Bio accumulate Toxic ก็คือว่ามันเป็นสารพิษที่สามารถสะสมได้ในสิ่งแวดล้อม ซึ่งมันจะไม่สลายตัวได้เองตามธรรมชาติ ทนต่อกรด และอุณหภูมิ และมันยังสามารถสะสมได้ในสิ่วงมีชิวิรตอีกด้วย รวมถึงเมื่อสะสมในสิ่งมีชิวิตก็จะทำให้เกิดเนื้องอก รวมถึงมะเร็งได้ นี่แหละคือพิษภัยของมันจ้า อ้อลืมบอกไปสารในกลุ่ม PFOS ตาม OECD List ปัจจุบันมีทั้งสิ้น 165 รายการจ้า มีอะไรก็ลองเข้าไปดูได้ในเวปไซด์ http://www.thairohs.org น่ะ
ส่วนระเบียบ PFOS ที่ทาง EU ออกมานี้ก็มีผลบังคับใช้ไปแล้วตั้งแต่วันที่ 27 มิ.ย. 08 ที่ผ่านมาจ้า

กฏระเบียบ ELV

สหภาพยุโรปมีขยะจากยานยนต์ที่หมดอายุปีละกว่า 9 ล้านตัน ก่อให้เกิดปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่จำเป็นต้องต้องมีมาตรการแก้ไขโดยเร่งด่วน กว่า 90% ของชิ้นส่วน/วัสดุในขยะยานยนต์ที่ถูกนำมาทิ้งสามารถนำกลับมาใช้ประโยชน์ได้ อย่างไรก็ดี การจะนำวัสดุกลับคืนจากขยะในสัดส่วนที่สูงระดับนี้ได้โดยไม่ก่อภาระให้กับสิ่งแวดล้อมและสังคมจำเป็นต้องมีมาตรการทางบริหารมากระตุ้นให้เกิดการพัฒนาเทคโนโลยีในทิศทางที่เหมาะส ม และกำหนดที่เอื้อต่อการบริหารจัดการซากอย่างคุ้มค่าทางเศรษฐกิจเมื่อ 18 กันยายน 2544 EU ได้ออกระเบียบ End of Life Vehicles หรือ ELV ออกมาเพื่อลดของเสียจากยานยนต์ โดยบังคับให้มีการบำบัดซากยานยนต์อย่างถูกวิธี และให้นำชิ้นส่วนกลับมาใช้ประโยชน์ให้ได้ตามสัดส่วนที่กำหนด เพื่อพัฒนาสมรรถนะทางสิ่งแวดล้อมในทุกธุรกิจในวัฏจักรชิวิตของยานยนต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้บำบัดซากยานยนต์
ระเบียบ ELV ใช้หลักการผู้ผลิตต้องเป็นผู้รับผิดชอบ โดยภาพรวมแล้วระเบียบ ELV ส่งผลต่อผู้ประกอบการในอุตสาหกรรมยานยนต์ 3 เรื่อง ดังนี้
1) ค่าใช้จ่ายในการจัดการซาก
2) เป้าหมายการรีไซเคิล
3) การห้ามใช้โลหะหนัก 4 ชนิด ได้แก่ ตะกั่ว ปรอท แคดเมียม และ โครเมียมเฮกซะวาเลนซ์
ระเบียบ ELV ครอบคลุมเฉพาะรถยนต์ใหม่และรถที่หมดอายุซึ่งรวมถึงชิ้นส่วนและวัสดุที่ใช้ในรถที่ถูกควบคุม
ได้แก่
- รถในพิกัด M1 : รถยนต์นั่งส่วนบุคคล 4 ล้อขึ้นไปแต่ไม่เกิน 8 ที่นั่ง ไม่รวมที่นั่งคนขับ
- รถในพิกัด N1 : รถยนต์ตั้งแต่ 4 ล้อขึ้นไป ใช้บรรทุกสัมภาระที่มีน้ำหนักไม่เกิน 3.5 ตัน
- รถยนต์สามล้อม ไม่รวมรถจักรยานยนต์สามล้อ
- รถที่ใช้ในกิจพิเศษ จะไม่ควบคุมในเรื่องการรีไซเคิล
ข้อกำหนดหลักของระเบียบนี้ได้แก่ การป้องกันการก่อของเสีย การเบคืนซากยานยนต์ การบำบัดซากยานยนต์เป้าหมายการใช้ซ้ำและการดึงทรัพยากรกลับ การทำเครื่องหมายและสัญลักษณ์บนชิ้นส่วน และการให้ข้อมูลและการรายงาน
ขีดจำกัดของสารอันตรายที่ยอรับได้ เป็นดังนี้ ตะกั่ว โครเมียมเฮกซะวาเลนท์ (Cr+6) และปรอทปนเปื้อนได้ไม่เกิน 0.1% (1,000 ppm) โดยน้ำหนักวัสดุเดียวกัน และแคดเมียมได้ไม่เกิน 0.01 %(100 ppm) โดยน้ำหนักวัสดุเดียวกัน
เนื้อหาบางส่วนได้มาจาก www.thairohs.org